Shikakai, czyli na ratunek włosom

Postanowiłam, że na pierwszy ogień pójdzie indyjska maska/odżywka Shikakai firmy Khadi.

Krótko mówiąc, Shikakai jest indyjskim drzewem, a odżywka, to po prostu proszek-ekstrakt z jego orzechów.

Dwa słowa o moich włosach znajdziecie Tu.

Prawdę mówiąc miałam pewne obawy co do stosowania Shikakai. Bo podobno idealnie nadaje się do mycia włosów – ale niby jak proszek ma umyć włosy i w dodatku jeszcze dać się z nich spłukać? Bo podobno wzmacnia i odżywia, hmm… Jaki jest rezultat? O tym poniżej, ale po kolei.   

• Gdzie:            Na helfy.pl
• Za ile:            29,00zł
• Ilość:             150g
•  Przydatność: 12m od otwarcia
•  Firma:           Khadi

A teraz rozbierzmy to cacko na czynniki pierwsze:

Opakowanie bardzo przypadło mi do gustu! Ładne, poręczne, nie jakieś tandetne. Żałuję tylko, że nie jest zakręcane. Wieczko się nakłada, co stwarza ryzyko wysypania się proszku, jeśli niechcący puszeczkę upuścimy. Sam proszek pakowany jest w folię i tam też go trzymam, nie przesypuję, żeby nie złapał wilgoci. Minusem jest na pewno brak polskiego opisu na opakowaniu (jest angielski i niemiecki), ale przy odrobinie znajomości języka, albo też jak kto woli przy odrobinie chęci, informacje można znaleźć na helfach.

Jeśli chodzi o zapach, to tu zaczyna się dla mnie męka. Ogólnie mam problem z zapachami produktów indyjskich. Testowałam  jedynie kilka (recenzje na pewno się pojawią) i jak dotąd każdy mnie drażnił, a to z pewnością nie umila użytkowania, ani nie sprawia, że cała w skowronkach hasam w stronę łazienki, żeby tylko móc znowu wypróbować na sobie te specyfiki… No właśnie, w ten oto sposób nie jestem aż tak regularna jakbym chciała, ale zmuszam się i używam seriami, żeby móc ocenić efekty.

No, ale do rzeczy. Shikakai nie pachnie dla mnie niczym innym jak uwaga – przyprawą curry. Tak właśnie. Aż z ciekawości wzięłam słoiczek z przyprawą i saszetkę z tym proszkiem żeby porównać. Nie czuję różnicy ani trochę. Ale różnią się kolorem więc śmiem twierdzić, że to jednak nie jakieś machlojstwo :-)

Jak powinien działać?

Powinien oczyszczać, a dodatkowo poprawiać kondycję włosów, wzmacniać cebulki, zapobiegać łamaniu się i rozdwajaniu końcówek.

Opcja przygotowania różni się –

wg producenta: zmieszać dobrane przez siebie proporcje proszku z gorącą wodą, wystudzić, nałożyć na wilgotne włosy i zostawić na 15 min, po czym zmyć letnią wodą;

wg helfy: standardowo, proporcja  1 łyżka proszku do 5 łyżek wrzącej wody. Zmieszać i odstawić na 2h lub na noc. Po nałożeniu odczekać 15-40 min i zmyć ciepłą wodą.

Pierwsza opcja wg Khadi to był kompletny niewypał, dlatego postanowiłam zrobić po swojemu i wzięłam trochę z tego, trochę z tego i dorzuciłam coś od siebie.

Co mi wyszło?

Papka =

·         +/- dwie łyżki proszku,

      +Woda na oko, żeby wyszła ‘medium-thick paste’ jak to określa producent,

na tym etapie wymieszałam i zostawiłam na noc.

Rano było jakby przyschnięte to wszystko, więc dolałam:

•      1 łyżkę soku z aloesu, 
•      5 kropel keratyny,
•     4 krople oleju z pestek śliwki,
•   około 5ml maski aloesowej Natur Vital

Efekt końcowy: 

Konsystencja błotno-mokro-piaskowa, niezbyt jednolita, bo czuć w niej małe ziarenka właśnie jak od piasku, tyle że są czarne.

Aplikacja. Przyznam, że dość uciążliwa. Trzeba uważać żeby włosy nie były zbyt mokre, bo wtedy wszystko nam spłynie po plecach nawet spod czepka (co już udało mi się zaliczyć). Chciałam rzucić Shikakai wyzwanie i sprawdzić czy rzeczywiście oczyszcza, dlatego nie myłam włosów przez 2 dni, co normalnie robię codziennie ze względu na przetłuszczanie. Sceptycznie więc zwilżyłam włosy ciepłą wodą – nie myłam ich szamponem – po czym naciapałam sobie papki na włosy i wtarłam w skórę głowy. Aplikacja jest dość tępa, naprawdę ciężko mi było równomiernie to nałożyć, kruszyło mi się z włosów i w efekcie zafajdałam pół łazienki… 

Działa czy nie działa?

Trzymałam pod czepkiem około 30 min, po czym zmyłam letnią wodą. Wcale nie było to łatwe, a te cholerne ziarenka do następnego mycia miałam na skalpie – wystarczyło, że się podrapałam i widać je było pod paznokciem…

Nie nakładałam odżywki, ale na końcu zrobiłam płukankę z siemienia lnianego*. Gdy włosy podeschły rozczesałam je bez problemu, ale cały czas towarzyszył mi zapach curry :-)

*Zrobiłam ją, bo w wersji ze spłukiwaniem samą wodą włosy były sztywne, brakowało im nawilżenia. (2 łyżki siemienia zalałam dwoma szklankami wrzątku, odcedziłam, wystudziłam – przepis znajdziecie też TU).

 A efekty? 

• Włosy jakby grubsze, idealnie oczyszczone! Gdyby całe to przygotowywanie i nakładanie nie było tak uciążliwe, to na pewno stosowałabym częściej żeby odpocząć od szamponu.  

• Pasma są gładkie, śliskie, ale nie tak miękkie jak po użyciu odżywki.  

• Co do blasku to uważam, że są produkty, które dają lepszy efekt (a przynajmmniej tak mi się wydaje), ale za to włosy miałam po tym proste jak nigdy. Zawsze końcówki gdzieś tam się wyginały, a pasma przy twarzy falowały, a tu proszę miłe zaskoczenie.

Co do wzmacniania i zapobiegania rozdwajaniu się nie wypowiem, bo nie jestem w stanie stosować tej odżywki regularnie, ale kto wie, może i tu by się sprawdziła na dłuższą metę. Mogę natomiast powiedzieć, że u mnie nie przedłuża świeżości włosów, ale ja chyba ogólnie jestem ciężkim przypadkiem w tej kwestii…

Przy użyciu mniej więcej 2 łyżek jednorazowo opakowanie starcza u mnie na około 7 aplikacji.

Ogólnie rzecz biorąc jestem zadowolona z efektów, ale nie wiem czy kupię ten produkt ponownie. Znając życie ciekawość innych specyfików zwycięży :-)

 

Uff… to chyba byłoby wszystko, mam nadzieję, że o niczym nie zapomniałam.

Stosowałyście Shikakai? Jak wrażenia?

 

Do przeczytania,

Stref.